در روایت ائمه - علیهم السلام - آمده است که آن حضرات، پدران واقعی شیعیان هستند؛ شیعیانی که در روزگار تلخ غیبت، یتیمانی به شمار می آیند که فراق پدر از یک سو و هجوم دشمنان از سوی دیگر، آنان را در تنگنا قرار داده است و باید شکوه به خدا برند و بگویند:
اللهم! انا نشکو الیک فقد نبینا و غیبة ولینا و کثرة عدونا و قلة عددنا و شدة الفتن بنا(517).
خداوندا! از فقدان پیامبران - صلی الله علیه و آله و سلم - و غیبت امام زمانمان و دشمنان فراوانی که ما را احاطه کرده اند وعده کمی که در برابر آنان داریم و شدت ابتلاها و فتنه هایی که ما را در بر گرفته است، به تو شکایت می کنیم.
از این رو پیامبر گرامی اسلام فرمود:
امام بارها تاکید فرمودند: «گمان نمیکنم عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد.»
(صحیفه امام، ج20، ص: 342)
همچنین امام راحل(س) همواره از پا‌ها و زاغه نشینان به عنوان «ولی نعمت» یاد می کردند و خواهان خدمت گزاری بیشتر به آنها بودند. ایشان در سخنانی نغز و زیبا در این‌باره فرمودند: «به مستضعفان و مستمندان و زاغه نشینان که ولی نعمت ما هستند خدمت کنید.»
«تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند
ادامه مطلب
درباره این سایت